ประโยค ๒ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 153 / 164

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 71 แต่พวกบุรุษฝ่ายเดียวเท่านั้น หาได้เกี่ยวข้องไปถึงฝ่ายผู้หญิงไม่ แต่ ถ้าใครเข้าใจเช่นนั้น ก็นับว่าเข้าใจผิดถนัด เพราะพระพุทธภาษิต หรือ พุทธศาสน

เนื้อหานี้กล่าวถึงการใช้คำในภาษาบาลี โดยเฉพาะคำว่า 'ปุริโส' ซึ่งเป็นสาธารณะโวหารที่ไม่จำกัดเพศและฐานะ อธิบายถึงการแบ่งประเภทบุรุษในไวยากรณ์บาลี รวมถึงการใช้ปุริสสัพพนามที่มีการจัดแบ่งตามหลักทางไวยากรณ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 72 เอกวจนะ พหุวจนะ ลิงค์ ประถมบุรุษ นามนาม ประถมบุรุษ นามนาม ชโน ชนา มุนิ มุนโน, มุนี โส กรี เต ครุ กริโน, กรี ครโว, ครู วิญญู วิญฺญฺโน, วิญญู ตา

เนื้อหาเกี่ยวกับบาลีไวยากรณ์ที่นำเสนอในหน้าที่ 72 ของหนังสือ นี้อธิบายถึงการจำแนกนามในรูปแบบเอกวจนะและพหุวจนะ โดยอธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงและความหมายของนามแต่ละประเภท เช่น ชโน มุนิ โส และรายละเอียดการแจ

คำ ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 73 ในแบบบาลีไวยากรณ์เล่มนาม ท่านแสดงไว้โดยชัดเจนแล้ว ให้ผู้ศึกษา พึงกำหนดแจก ต สัพพานาม กับ ตัวนามนามให้ตรงกันโดยนัยนี้ วิธีใช้ ต ปุริสสสัพพนา

ในบทเรียนนี้ได้กล่าวถึงการใช้สัพพานามและนามนามในบาลีไวยากรณ์ โดยเฉพาะการใช้คำปุริสสสัพพนาม ซึ่งช่วยให้การสื่อสารในภาษาบาลีไม่เกิดความซ้ำซาก นอกจากนี้ยังมีการเปรียบเทียบการใช้คำในภาษาไทย ซึ่งแตกต่างกัน

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 74 ตุมห ศัพท์นี้ จัดเป็นมัชฌิมปุริส หรือ มัธยมบุรุษ สำหรับใช้แทน ชื่อผู้ฟัง คือผู้ที่เรากำลังพูดหรือถามกันซึ่ง ๆ หน้า ในระหว่างที่ สนทนากันอยู่ จ

เนื้อหานี้อธิบายเกี่ยวกับบาลีไวยากรณ์โดยเฉพาะการใช้มัชฌิมปุริสหรือมัธยมบุรุษที่แทนผู้ฟัง ซึ่งเป็นการใช้ศัพท์ ตุมห ในเชิงที่ให้ผู้พูดสามารถสื่อสารกับผู้ฟังได้โดยไม่รู้สึกเคอะเขิน เนื่องจากในภาษาอื่น ๆ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 77 อมุห ศัพท์เดียวเท่านั้น สำหรับใช้แทนชื่อผู้พูด แต่ถ้าจะแปลเป็น ภาษาไทยก็ได้หลายคำ เช่น ฉัน ข้า กู เป็นต้น ตามลำดับฐานะ ชั้นเชิงของผู้พูดนั้น เ

เนื้อหาเกี่ยวกับการใช้คำแทนตัวในภาษาบาลีและภาษาไทย ที่สัมพันธ์กับฐานะและชั้นเชิงของผู้พูด เช่น การใช้ 'ข้าพระพุทธเจ้า' สำหรับพระราชา และ 'อาตมภาพ' สำหรับพระสงฆ์ รวมถึงการเลือกใช้คำที่เหมาะสมตามโครงสร้

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 78 อุดมบุรุษ ผู้พูด ผู้ฟัง อิฉัน ผู้น้อย (หญิง) ผู้ใหญ่, ไม่ใช่เจ้านาย ตู (โบราณ) สามัญ สามัญ ข้า (โบราณ) ผู้น้อย ผู้ใหญ่ ข้า, กู (ไม่สุภาพ) ผู้เ

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับอุดมบุรุษในภาษาบาลี โดยเจาะลึกถึงปุริสสัพพนามที่ใช้ในการสนทนา รวมถึงประเภทต่างๆ ของการใช้คำ เช่น อิฉัน ผู้ใหญ่ สามัญ และคำแปลที่แตกต่างกันตามกาลสมัยและท้องถิ่น ผู้เขียนแสดงให้เ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 79 นามนาม ซึ่งเป็นคู่สนทนา จะเป็นลิงค์อะไร ตุมหอมห ทั้ง ๒ นี้ ก็คงอยู่อย่างนั้น ไม่เปลี่ยนไปตาม และการแปลก็ออกชื่อ คำแปล ตุมห อมห นั้นโดยตรงกันวิ

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับวิธีการใช้และการแปลนามและอัพยยศัพท์ในภาษาบาลี โดยเฉพาะความสำคัญของคำที่ใช้ในการสนทนา และการใช้สัพพนามในบริบทที่เหมาะสม รวมถึงการเคารพในภาษาเมื่อพูดกับผู้ที่มีอายุมากกว่า เช่น ก

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 81 ๔. ธมฺโม โน อุตฺตม์ สรณ์ พระธรรม เป็นที่พึ่ง (อัน) ๔ สูงสุด ของเราทั้งหลาย ๔ ๒ ๒ ต้องมีบทอื่นนำหน้าเช่นนี้ ก็เพราะศัพท์ทั้ง ๔ นี้ เมื่อแจกวิภั

เนื้อหาจะอธิบายเกี่ยวกับการใช้คำในภาษาบาลี โดยเฉพาะเรื่องนามและอัพยยศัพท์ พร้อมตัวอย่างการใช้และบทบาทของสัพพนามในประโยค เพื่อช่วยให้ผู้ศึกษาเข้าใจการใช้งานในบริบทต่างๆ ได้ชัดเจนขึ้น ผู้เรียนสามารถนำคว

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 82 วิเสสนสัพพนามนี้ ไม่ได้เป็นคำพูดที่ใช้แทนตัวนามนามโดยตรง ทีเดียว มีลักษณะคล้าย ๆ กับคุณนาม แต่ก็ไม่ได้เป็นคุณนามแม้ เพียงโดยปริยาย เมื่อใช้ประ

บทความนี้อธิบายถึงวิเสสนสัพพนามในภาษาบาลี ซึ่งมีความสำคัญในการทำให้คำแสดงความแตกต่างระหว่างนามนามต่าง ๆ โดยวิเสสนสัพพนามจะทำหน้าที่ประกอบกับนามเพื่อชี้แจงลักษณะ และให้ผู้เรียนเข้าใจถึงประเภทต่างๆ ของว

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 83 บอกความกำหนดแน่นอนและ ให้รู้ว่านามนามนั้นอยู่ในที่ ใกล้หรือไกล เช่น นั้น (ต), นี้ (อิม), อื่น (อญฺญ) ฯลฯ ซึ่ง จะได้อธิบายต่อไป. ๓. วิเสสนะ ที่

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับวิธีการใช้ไวยากรณ์บาลีโดยเน้นที่นามและอัพยยศัพท์ เพื่อแสดงถึงการกำหนดแน่นอนของนาม การสร้างวิเสสนะ และการแจกวิภัตติในประโยค การใช้กิริยาในบทที่มีการเคลื่อนไหว เช่น การเดิน ยืน แ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 84 วิเสสนะ ภาษาไทย ภาษาบาลี ภูเขาใหญ่ มหนฺโต ปพฺพโต ปุ๊. ที่เป็น คุณนาม ชบาเขียว นีลา ชปา อิต. สกุลดี สุนทร์ กุล นปุ๋. ชายนั้น โส ปุริโส ที่เป็น

เนื้อหานี้อธิบายการใช้วิเสสนะในภาษาไทยและภาษาบาลี โดยชี้ให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างการใช้คำวิเสสนะในทั้งสองภาษา เช่น การจัดลำดับคำ การใช้คำกิริยาที่มีเนื้อความแตกต่าง ตลอดจนการเรียกศัพท์ที่ใช้ประกอบก

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 86 ทั้งคำไทยและคำบาลี หมายเลข ๓ เป็นนาม ปฐมาวิภัตติ มี ออกชื่อ อายตนิบาต ปฐมาวิภัตติว่า "อันว่า" แต่หมายเลข ๓-๔-๕ จัดเป็นวิเสสนะของบทบาท หมายเลข

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการอธิบายบาลีไวยากรณ์ โดยเฉพาะนามและอัพยยศัพท์ มีการจัดเรียงลักษณะของนามตามประเภทต่างๆ เช่น นามที่เป็นปฐมาวิภัตติ และวิเสสนะ รวมถึงการแสดงวิธีการแจกวิภัตติที่แตกต่างกันในนามและคุณนา

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 87 ของนามนาม ให้ปรากฏชัดเจนขึ้น เพื่อให้รู้ว่า นามนามนั้นเป็น อย่างไร ตัวอย่างเช่น "บุรุษนั้นดี" คำว่า บุรุษ เป็นนามนาม เป็น บทประธานในประโยคคำพู

บทความนี้นำเสนอการศึกษาวิธีการและลักษณะการใช้งานของนามนามและวิเสสนสัพพนามในบาลีไวยากรณ์ โดยมีการแจกแจงตัวอย่างต่าง ๆ เพื่อให้เข้าใจความแตกต่างกันได้ชัดเจนขึ้น เช่น การใช้คำว่าบุรุษเป็นนามนาม และการระบ

ย ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 88 แปลว่า " ใค อื่น อญฺญ อญ ตร อญฺญตม ปร อปร กตร กตม " " " เอก " เอกจจ คนใดคนหนึ่ง คนใดคนหนึ่ง อื่น " อื่นอีก " " สพฺพ คนไหน คนไหน คนหนึ่ง, พวก

เนื้อหาอธิบายเกี่ยวกับบาลีไวยากรณ์ โดยเฉพาะนามและอัพยยศัพท์ เช่น คำว่า "ใด" ในวิเสสนสัพพนามที่ใช้ประกอบคำว่า บุคคลเพื่อให้มีความหมายกว้าง. คำนี้ไม่เฉพาะเจาะจงในสิ่งหรือคนใดคนหนึ่ง นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกั

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 89 หาความกำหนดแน่นอนลงไปเดียวไม่ได้ ส่วนคำต่อไปนอกจาก เอก กับ กี๋ มี อญฺญ เป็นต้น ก็มีนัยเดียวกัน เอก ถ้าผู้ศึกษาตรวจดูในข้อ ๒๓-๘๑ เล่มนาม และ อั

เนื้อหาเกี่ยวกับการกำหนดแน่นอนของเอกในบาลีไวยากรณ์ แยกประเภทของเอกออกเป็นสังขยา และอนิยมวิเสสนสัพพนาม โดยสังขยาจะนับจำนวนของนามนาม ส่วนอนิยมวิเสสนใช้ประกอบกับบทนามเพื่อสละสลวยในการกล่าวถึงในพระสูตรต่า

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 90 จึงต้องแปล เอก สมย์ ว่า สมัยหนึ่ง ถ้า เอก ศัพท์นี้ประกอบ เข้ากับคำว่า คน หรือ พวก ก็แปลว่า คนหนึ่ง หรือ พวกหนึ่ง ซึ่งผิดกันกับ เอก ที่เป็นสังข

บทความนี้อธิบายถึงการใช้คำว่า 'เอก' ในบริบทต่าง ๆ ของบาลี โดยเฉพาะการแปลและการแจกวิภัตติคำ โดยเน้นการทำความเข้าใจความหมายในแง่มุมต่าง ๆ เช่น 'คนหนึ่ง' หรือ 'พวกหนึ่ง' และวิธีการใช้คำถามที่มีความเฉพาะเ

เอก. ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 91 อิตถีลิงค์ พหุ ป. กา ทุ ກໍ ต. กาย จ. กสฺสา กา กา กาหิ กานํ กาสานั ปญ. กาย กาหิ ฉ. กสฺสา ส. กสฺส์ กานํ กาสานั กาสุ ๒. ในนปัสกลิงค์ ให้คงรู

เนื้อหาเกี่ยวกับการอธิบายไวยากรณ์บาลีในเรื่องนามและอัพยยศัพท์ โดยเฉพาะการแยกคำและรูปแบบต่างๆ ในการใช้งาน เช่น การประยุกต์รูปตามประเภทต่างๆ พร้อมกับอธิบายรูปแบบที่ใช้ในหนังสือเอก ด้วยการยกตัวอย่างเพื่อ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 93 ๕. กึ ศัพท์ที่มี ย นำหน้า มี จิ ต่อท้าย ถ้าแจกวิภัตติในลิงค์ ทั้งสาม ก็จะสำเร็จรูปดังนี้ :- เอก. ปุ๊ลิงค์ พหุ. ป. โย โกจิ ทุ ยงฺกญฺจิ ต. จ. เย

เอกสารนี้นำเสนอการแจกวิภัตติของศัพท์บาลีที่มี ย นำหน้า และ จิ ต่อท้าย โดยแสดงตัวอย่างและรูปแบบต่างๆ ของการเชื่อมคำในภาษาบาลี ซึ่งมีประโยชน์ในการศึกษาภาษาบาลีทั้งในด้าน语法และคำศัพท์ การแข่งขันทางภาษาและ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 95 นิยม ศัพท์นี้แปลว่า "กำหนด" คือกล่าวชี้ตัว นามนาม ให้ปรากฏ โดยชัดเจนทีเดียว ไม่กระจัดกระจายทั่วไปในนามอื่นที่กล่าวมาแล้ว. สัพพนามพวกนี้ได้แก่

บทความนี้อธิบายการใช้สัพพนามในภาษาบาลี ซึ่งรวมถึงคำว่า ต (นั้น), เอต (นั่น), อิม (นี้), และ อมุ (โน้น) เพื่อชี้ตัวและชี้เฉพาะนามในบริบทที่แตกต่างกัน ผู้เรียนควรพิจารณาและฝึกฝนการเปรียบเทียบการใช้คำสัพ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 98 อัพยยศัพท์ က ศัพท์นี้แปลว่า "ไม่ฉิบหายไป" หรือ "ไม่เสื่อมสิ้นไป" ท่านบัญญัติให้เป็นชื่อของศัพท์อีกแผนกหนึ่ง ซึ่งจะแจกด้วยวิภัตติ ทั้ง ๒ หมวด เ

ในบทนี้นำเสนอการอธิบายศัพท์บาลีที่เรียกว่า 'อัพยยศัพท์' ซึ่งหมายถึง 'ไม่ฉิบหายไป' โดยอธิบายถึงหน้าที่และความนำเสนอในด้านไวยากรณ์ รวมถึงการแบ่งประเภทของอัพยยศัพท์เป็น 3 ประเภทคือ อุปสัค, นิบาต, และปัจจ